Бидэнд
тохиолдож буй болон бидний эргэн тойронд болж буй бүхнээс бидний жаргах
зовох хамаараад байгаа мэт байдаг ч, сайн ажиглах юм бол үнэндээ тийм
биш юм шиг: бидний дотоод сэтгэл тэдгээрийг хэрхэн яаж хүлээн авч
байгаагаас л бидний жаргах зовох хамаарч байна гэх үү дээ... Жишээлбэл,
гадаа бороо орж байна гэж бодъё. Бороонд өөрт нь ямар ч утга уянгын төрх
байхгүй. Зүгээр орох шалтгаан нөхцөл нь бүрдсэн учраас л орж байна.
Харин бороог таньж мэдэрч байгаа ухамсарт л утга уянгын халил байна. Хүн
бүр л өөр өөрийн утга уянгын халилтай ертөнцөд аж төрж, тэрхүү
ертөнцийнхөө цонхоор бусдын ертөнцийг аждаг байх. Өөрөөр хэлбэл, миний
сэтгэл дэх таны тухай бодол төсөөллүүд таныг гэхээсээ илүү миний дотоод
ертөнцийг тодорхойлдог гэх үү дээ...
